ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး

ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေလးပါပဲ။
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူးတဲ့။
ဘယ္သူေတြ ဘာပဲေျပာေျပာ ဦးေက်ာ္ႀကီး က သူ႕ရဲ႕ ေခတ္တစ္ေခတ္ကို ထိန္းႏိုင္ခဲ့တယ္။
ခုေတာ့ ဦးပဥၨင္းႀကီး လည္း ဘယ္မွာေရာက္ၿပီး ဘာတရားေတြမ်ား ရႈေနလဲ မသိဘူးေနာ္။

Sky Park Hotel မွာ တစ္ညတာ

ဒီေန႕ Sky Park Hotel မွာ တစ္ည အိပ္စက္ခြင့္ ရတယ္။
ေပ်ာ္သလို ရွိခဲ့ေပမယ့္ တစ္ကယ္ ေရာက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ အိမ္က အိပ္ယာကို ပိုလြမ္းမိတယ္။
ဘာမွ ထူးျခားမႈ မရွိေပမယ့္ ကိုယ့္လစာနဲ႔ဆိုရင္ အနားေတာင္ မကပ္ႏိုင္တဲ့ေနရာမို႕လို႕ သည္းညည္းခံၿပီး အိပ္ရေတာ့မွာပဲေလ။

အစားအစာေတြကလည္း ေစ်းႀကီးလိုက္တာ ဘာမွေတာင္ မွာမစားရဲလို႕ ေကာ္ဖီေလး တစ္ခြက္ပဲ ေဖ်ာ္ေသာက္လိုက္တယ္။

ဒီလို ေနရာမ်ဳိးမွာ မိသားစုနဲ႕သာ လာေနရရင္ေတာ့ တကယ္ ေပ်ာ္မိမွာပဲ။
ခုေတာ့ ပိုၿပီး အထီးက်န္တဲ့ ေ၀ဒနာကို ခံစားရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က နဂိုကတည္းက အိမ္ခ်စ္တဲ့သူပဲ။
ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႕ ရန္ကုန္ က ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစုကို ပို ပို လြမ္းမိတယ္။

Sky Park ကို သြားခ်င္ရင္ ၂၀ တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့မွာ Member Card ရွိေတာ့ တက္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အလကားေတာ့ တက္ၾကည့္ခြင့္ ရမွာပါ။ စိတ္ထဲ မပါလို႔ တက္မၾကည့္ေတာ့ပါဘူး။

အခန္းကို မီးပိတ္ၿပီး အျပင္ဘက္ကိုပဲ ေငးေနမိတယ္။

စင္ကာပူၿမိဳ႕ႀကီးကေတာ့ သူ႕ဟာသူ လွေနတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့မွာေတာ့ အမွ်င္မျပတ္တဲ့ အေတြးေတြနဲ႕။
ကိုထီးရဲ႕ သီခ်င္းသံကေတာ့ အခန္းထဲမွာ ျပန္႕လြင့္လို႕ေပါ့။
ငယ္စဥ္က ကေလးေလး ဘ၀မွာ.... ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို ပိုၿပီး အထီးက်န္ေစတယ္။

ဒီတစ္ညကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ့္ ခက္ခဲတဲ့ ည တစ္ည ထဲမွာ စာရင္းတို႕ထားရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။
ညေတြမွာလည္း အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ေရာဂါက ျပန္စေနတာကိုး။

ဓါတ္ပံုေလးေတြကိုေတာ့ အမွတ္တရ အေနနဲ႕ပဲ ရိုက္မိတာေပါ့ေနာ္။

အမ်ဳိးခ်စ္တဲ့က်ဳပ္ရဲ႕ ကာရန္မရွိေသာ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္

ကမၻာမွာ ျမန္မာ၀င့္ၾကြားေစရယ္ဖို႕
ခင္ဗ်ားတို႕ အတုယူထိုက္ေသာ အရာကို အတုယူၾကပါ။

ဒါကိုေတာ့ လက္မခံႏိုင္ဘူး
ဒို႕ေတြရဲ႕ အမူအက်င့္နဲ႕ မအပ္စပ္ဘူးဆိုတဲ့အရာကို
ေရွာင္ၾကဥ္ၾကပါ။

ဘယ္သူမွ ေျခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္ မရွိပါဘူး

က်ဳပ္ကေတာ့ ရင္ေမာတယ္

၀င္လည္း မပါခ်င္ဘူး။

မၾကည့္ပဲနဲ႕လည္း မေနႏိုင္လို႕
အၿမဲတမ္းပဲ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာတယ္။

တဏွာမပါပဲ
အျပာကား ရိုက္လို႕ရသလား

သြားစမ္းပါ။

အမ်ဳိးဂုဏ္ဆိုတာဘာလဲ။

ခင္ဗ်ား အေဖနဲ႕ အေမ ရဲ႕ အမ်ဳိးကို
က်ဳပ္ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။

ယဥ္ေက်းမႈကိုေကာ နားလည္ရဲ႕လား
ႏိုင္ငံျခားမွာ အေနၾကာလို႕
ခင္ဗ်ားႀကီး ေမ့သြားတာလား။

သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းႀကီး
မ်က္ရည္က်ရမယ့္ ေန႕ေတြ ဖန္တီးေနတာလား။

က်ဳပ္ကေတာ့ က်ဳပ္တို႕ တိုင္းျပည္ကိုပဲ ခ်စ္တယ္
က်ဳပ္တို႕ ယဥ္ေက်းမႈကိုပဲ ျမတ္ႏိုးတယ္

လွ်ာေပၚမွာ ျမက္ေပါက္ပါေစ
အေလလိုက္မယ့္ စိတ္ထားနဲ႕
က်ဳပ္ကို လာ မျဖားေယာင္းနဲ႕
က်ဳပ္ကေတာ့ ဗူးဆို ဖရံု မသီးဘူး
ၿပီးမွလည္း ျငမ္း မဖ်က္တတ္ဘူး။

ဒါေပမယ့္ တစ္ခုပဲ ေျပာမယ္
က်ဳပ္ အမ်ဳိးကိုေတာ့ ခ်စ္တယ္။

ပညာေရးႏွင့္ တိုင္းျပည္ အနာဂါတ္ အလားအလာ

ကၽြန္ေတာ္သည္ စက္မႈတကၠသိုလ္မွ ဘဲြ႕ရ တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ပထမႏွစ္ စတက္ခဲ့စဥ္က သခ်ၤာဘာသာရပ္မ်ားမွာ အထက္တန္းေက်ာင္းမွ သင္ထားေသာ ဘာသာရပ္နဲ႕ အလြန္ကဲြျပားသည့္အတြက္ မျဖစ္မေန က်ဴရွင္ယူၿပီး နားလည္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။ ဘာသာရပ္မ်ား ခဲြၿပီးသည့္ အခါတြင္ကား က်ဴရွင္ယူစရာ မလိုေတာ့ေပ။ မိမိအခန္းတြင္ သင္ေသာ သက္ဆိုင္ေသာ ဘာသာရပ္မ်ားကို ဆရာမ်ားမွ သင္ယူထားသည့္အတိုင္း ေလ့လာခဲ့ၿပီး နားမလည္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို စာၾကည့္တိုက္မ်ားမွ လည္းေကာင္း၊ ဆရာမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္၍လည္းေကာင္း သင္ယူခဲ့ရသည္။ စာေမးပဲြမ်ားတြင္ အဆင့္မေကာင္းေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေျဖဆိုႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
ယခု ကၽြန္ေတာ္၏သား အလွည့္။ သူသည္လည္း ၿမိဳ႕ျပဘာသာရပ္ျဖင့္ ပထမႏွစ္တက္ေနသူ ျဖစ္ေလသည္။ သားျဖစ္သူမွ က်ဴရွင္ယူလိုသည္ဟု ေျပာသည္ကို ၾကားခါစတြင္ မအံ့ၾသမိေသာ္လည္း ဘာေၾကာင့္ ယူခ်င္ရသည္ကို ေမးျမန္းရာမွ အေၾကာင္းစံု သိရ၍ အလြန္တရာမွ တုန္လႈပ္မိေလေတာ့သည္။ သားျဖစ္သူမွ ဆရာ/ဆရာမ မ်ားမွ အတန္းတြင္ စာေကာင္းစြာ မသင္ၾကားေၾကာင္းႏွင့္ သင္ရိုးကိုလည္း ေကာင္းစြာ မသင္ဟု သိရသည္။ အျပင္တြင္ က်ဴရွင္ဖြင့္ထား၍ က်ဴရွင္တြင္သာ သင္သည္။ အတန္းတြင္ လူစာရင္းစစ္ျခင္းသည္သာ အဓိကထားၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ား ပ်က္စီးေနမႈကို လွ်စ္လ်ဴရႈထားသည့္ အျဖစ္ကို သားမွ တစ္ဆင့္သိရ၍ တုန္လႈပ္မိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့မွာ မယံုႏိုင္၍ သား၏ အကိုေတာ္သူတစ္ဦးအား ေက်ာင္းကို သားႏွင့္အတူတက္၍ စံုစမ္းခို္င္းမိသည္မွ အေၾကာင္းစံုကို ပို၍ သိလာရသည္။
တိုင္းျပည္တစ္ျပည္၏ အနာဂါတ္အလားအလာမွာ ပညာေရးသည္ အဓိက က်ေသာ ေနရာမွ ပါ၀င္ေပသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သင္ယူခဲ့ေသာ၊ ကၽြန္ေတာ့သား သင္ယူေနေသာ အင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာရပ္မ်ားမွာ ပို၍ နက္နဲစြာ ပါ၀င္မည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခက္မလဲြေပ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕တိုင္းျပည္၏ အဓိက လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေသာ အေျခခံ အေဆာက္အဦမ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကဲ့သို႕ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားမွ တည္ေဆာက္ရမည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ယခုအခ်ိန္ကဲ့သို႕ တိုင္းျပည္၏ ေကာင္းမြန္ေသာ ေျပာင္းလဲခ်က္မ်ားကို ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီစြာ တည္ေဆာက္ရမည္မွာ ယခုေခတ္ လူငယ္လူရြယ္တို႕၏ အင္အားႏွင့္ တစ္တပ္တစ္အား ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္မႈသည္ အေရးပါေပသည္။ လူငယ္ လူရြယ္တို႕၏ အညြန္႕ကို ယခုကဲ့သို႕ ရိုက္ခ်ဳိးေနျခင္းမွာ တိုင္းျပည္အတြက္ အလြန္ပင္ နစ္နာေပသည္။ ယခုဆိုလ်င္ ကၽြန္ေတာ္၏သားမွာ ျမန္မာျပည္တြင္ ပညာ သင္ၾကားလိုစိတ္ မရွိပဲ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ တစ္ခုတြင္ ပညာသင္ၾကားလိုေနသည္မွာ လူငယ္လူရြယ္တစ္ဦး၏ ျမန္မာျပည္ ပညာေရးစနစ္ကို ျပက္ရယ္ျပဳလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ့အေနနဲ႕ ခံစားမိပါသည္။
အရင္းစစ္ အျမစ္ေျမက ဆိုသကဲ့သို႕ ဘာေၾကာင့္ ယခုလို ျဖစ္ပ်က္ရပါလဲ။ တိုင္းျပည္၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟု ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အေလးအနက္ထား စဥ္းစားသင့္ေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့အေနျဖင့္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းသာ ျမင္ပါသည္။ အဓိက ျပႆနာမွာ စား၀တ္ေနေရးသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဆရာ/ဆရာမ မ်ားအား လစာ ေကာင္းစြာ မေထာက္ပံ့ျခင္းသာလွ်င္ အဓိက ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဆရာ/ဆရာမ မ်ားအား လစာ ေကာင္းစြာ ေထာက္ပံ့ျခင္းျဖင့္ ေက်ာင္းတြင္ စာသင္ၾကားေရးကိုသာ အာရံုစိုက္မည္ ဆုိပါက မည္သူမွ် က်ဴရွင္ပညာေရးကို လုပ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။
မိမိတို႕တိုင္းျပည္၏ ၀န္ထမ္းမ်ားအား လစာ ေကာင္းမြန္စြာ မေထာက္ပံ့ႏိုင္လွ်င္ မည္ကဲ့သုိ႕ေသာ အဂတိမ်ဳိးကို ပိတ္ပင္တားဆီးႏိုင္မည္နည္း။ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၀န္ထမ္းမ်ားအား လစာေကာင္းမြန္စြာ ေထာက္ပံ့ၿပီးသကာလ ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား လုိက္ျမွင့္တက္မည့္ ၀ိသမေလာဘသမားမ်ားအား ထိန္းခ်ဳပ္ရမည္မွာ တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ၊ ျပည္သူမ်ားမွ တင္ေျမွာက္ထားသည့္ သမၼတႀကီးႏွင့္တကြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။

စိတ္က် ပန္းခ်ီကား

အိပ္မရတဲ့ည သံသရာေတြ
ငါ့ဆီ တစ္ခါ ျပန္လာျပန္ပါေပါ့။

တစ္ခါတစ္ခါမ်ား
စိတ္အစာေတြမ်ား မေၾကလို႕လား
စိတ္ေၾကေဆးေလး ေပးၾကပါဦး
သန္းေခါင္ယံမွ သီတဲ့
ဥၾသသံလည္း ငါ နားခါးတယ္
အိမ္ကိုပဲ လြမ္းေနတာလား
အရင္ဘ၀ကိုမ်ား တမ္းတမိေလသလား
နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ကိုမ်ား အားက်ျပန္ေလသလား
လား ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕
ည ေပါင္းမ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္
မနက္ က တကယ္ ေနထြက္ခဲ့
ငါလည္း ေႏြနံနက္ခင္းရဲ႕ အလွကို
မသိလိုက္ရဘူး
ငါ့ကဗ်ာေတြဟာလည္း တကယ္
မအပ္စပ္ေတာ့ပါဘူး
ေရာင္စဥ္ေတြ ခုႏွစ္ေထြမကတဲ့
သံသာေလ ကမ္းတိုင္လည္း
ငါ မညည္းႏိုင္ျပန္
ငါ့ကို အိမ္ျပန္ပို႔ၾကပါဦး။

သိလ်က္နဲ႕

ဒီသီခ်င္းေလးကို ကိုေက်ာ္ႀကီးဆီက ေဒါင္းထားတာပါ။

ငါ အရံႈးေပးရတဲ့ ည

ဒီညကေတာ့
ငါ အရႈံးေပးရတဲ့ည...

အိပ္စက္နည္း မ်ဳိးစံုကလည္း
ငါ့ကို အရံႈးေပးရတဲ့ည...

စာအုပ္ေတြ ဖတ္ပါလားတဲ့
တစ္မ်က္ႏွာၿပီး တစ္မ်က္ႏွာ
စာအုပ္သာ ၿပီးဆံုး
ငါ လံုးလံုး အိပ္မရတဲ့ည...



တရားေတြ နာပါလားတဲ့
ဆရာေတာ္ကိုေတာ့ အားနာပါတယ္
ဒါေပမယ့္ ႀကိဳးစားၾကည့္ေတာ့လည္း
တရားသာ ၿပီးဆံုး
ငါ လံုးလံုး အိပ္မရတဲ့ည...

အရက္နဲ႕ ဘီယာ
တဲြကာသာ ခ် သူငယ္ခ်င္းတဲ့
ပုလင္းသာ လဲသြားတယ္
ငါ့မွာ ရင္ေတြ ပူတုန္း
ငါ လံုးလံုး အိပ္မရတဲ့ည...

ေဆးလိပ္ ေသာက္ၿပီး အိပ္တဲ့
ဗူးတစ္၀က္သာ က်ဳိးသြားတယ္
ရင္မွာ ဗေလာင္ဆူတုန္း
ငါ လံုးလံုး အိပ္မရတဲ့ည...

ဘယ္လို နတ္ဆိုးပါလိမ့္
ငါ့ရဲ႕ အိပ္စက္ျခင္းကို သူ သိမ္းပိုက္
ငါ့ကို ေမွာင္မိုက္တဲ့ ညမွာ
သူ ပစ္ထားခဲ့တာပဲ
ငရဲ တစ္ပိုင္းဆိုတာကို
ည တိုင္းေတာ့ မႀကံဳခ်င္ဘူး
အိပ္ဖန္ေစာင့္နတ္ေရ
ငါ့ ကို ပစ္ခြာမေျပးဖို႕
ေတာင္းပန္ ေပးၾကပါဦး
ဒီညေလးကိုေတာ့
ငါ့ အတြက္ ခ်န္ထားေပးပါ။

အိပ္စက္ျခင္းမဲ့တဲ့ ည

အိပ္စက္ျခင္းေတြ
ဖန္တီးလို႕မရတဲ့
ညတစ္ည.....

လ ကလည္း မသာ
ၾကယ္ကလည္း ေပ်ာက္
အရက္ေတြ ေသာက္ၿပီး
မညည္းပဲ အိပ္ၾကည့္တယ္.....



ေဆးလိပ္ေတြလည္း ဖြာ
တစ္လိပ္ၿပီးတစ္လိပ္
ငါ့ရဲ႕နိမိတ္ေတြ ဖမ္းၾကည့္တယ္
အတိတ္သာ ရွိတယ္
အနာဂတ္က ေပ်ာက္
ပစၥဳပၸန္မွာ တစ္ေထာက္နား
ငါ ခဏေလာက္ အိပ္ပါရေစ......

သီခ်င္းသံေတြလည္း
နားစည္မွာ တိုးမေပါက္
ေယာက္ယက္ခပ္ေနတဲ့
အေတြးစ ေ၀ဒနာ
ငါ ဘာနဲ႔ ရႈရမွာလဲ
အတိတ္ကိုသာ တမ္းတမိတယ္.....

ဟိုးအရင္ ငါ့ရဲ႕ အတိတ္
မာနေတြ တံခြန္လိုထူၿပီး
လူဆိုရင္ ဗိုလ္မထားခဲ့တာ
ခုမွ ဘာလို႔ ၀ဇီပိတ္
ႀကိတ္လို႔သာ ေနပါလိမ့္......

မခံခ်ိ မခံသာ
ကံၾကမၼာသာ ယိုးမယ္ဖဲြ႕ေစခဲ့တဲ့
ေမာဟေတြ ေပးတဲ့ည
ငါ အိပ္စက္လို႔ မရတာ
အခါခါလည္း ရွိခဲ့ၿပီ......

ရင္ထဲမွာ ေဒါသ မီးေတာင္
ေလာင္ကၽြမ္းရင္း ျဖတ္သန္း
ျဗန္းကနဲ သာ ငါ့ ရင္ေပါက္ကဲြ
အလဲအကဲြ ေတြပဲ ႀကံဳျပန္တယ္......

ေတာက္......
ဒီမွာ တစ္ေခါက္ေလာက္ပါ
ငါ့မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္စမ္းပါ
ငါ ဟာ အေပါစား မဟုတ္ဘူး
ေျပာသမွ်ကို သည္းညည္းခံေပမယ့္
ငါ အႀကံအဖန္ မဟုတ္ဘူး
မင္း လုပ္သမွ်ကို လည္ေထာက္စင္းခံေပမယ့္
ငါ ေက်ာက္ရုပ္မဟုတ္ဘူး.......

သနားတတ္တဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားကို
ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ စားသံုးပါ
အလကားေတာ့ အျဖစ္မခံပါနဲ႔
ဒါေပမယ့္
ေတာင္းပန္ပါရေစ
ဒီညေလးကိုေတာ့
ငါ့ကို ေပးသနားပါ
အိပ္မက္မွာ ငါ ေပ်ာ္ေနသေရြ႕
ေမ့ေနဦးမယ့္ ငါ့ဘ၀မို႔
ဒီညအဖို႔ေတာ့ တိတ္တဆိတ္
ငါ အိပ္ပါရေစ။

ေမးခြန္းနဲ႕ အေျဖ

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
ေမးခြန္းေတြက သိပ္လြယ္ေပမယ့္
ေျဖရခက္တယ္။

ႏွစ္ေယာက္တစ္အိပ္မက္ဆိုတာ
ရုပ္ရွင္မွာပဲ ရွိတာပါ
အျပင္မွာ လက္ေတြ႕က
တစ္ေယာက္ တစ္အိပ္မက္ေတာင္
မက္လို႔ မဆံုးႏိုင္ဘူး။




သံသရာခရီးကို
လည္ရင္းနဲ႕ ခဏတာ ေရာက္ခဲ့တာ
ေထာက္ထားစရာေတြနဲ႕
ေလွ်ာက္ၿမဲေလွ်ာက္ေပါ့
ဘာေၾကာင့္ ခုမွ ညည္းမွာလဲ။

ကမၻာဟာ သူ႕ဘာသာ ေတးဆို
ငိုေၾကြးမွာေတာ့ မဟုတ္ေပဘူး
မွားယြင္းမႈက သင့္ေနာက္ေက်ာမွာေလ
ရင္ဘက္ထိေတာ့ မေရာက္ေစနဲ႕ေပါ့။

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
ေမးခြန္းေတြက သိပ္လြယ္ေပမယ့္
ေျဖရခက္တယ္။

ဒီေန႔

စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာ ေန႕တစ္ေန႕ပါပဲ

ဘယ္မွာလဲ.......

ဥႀသ ေတြလည္း
ေတးသီေနဆဲ
ရင္ထဲမွာလည္း
လြမ္းမိေနၿမဲ........

ကာရန္မသိေတာ့တဲ့
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
အလြမ္းေတြနဲ႔ပဲ ထုပ္သိမ္းထားတယ္


တစ္ရံေရာအခါဆီလည္း
ငါ ျပန္ၿပီး မလြမ္းခ်င္ေတာ့ပါဘူး
ထူးျပီးေတာ့လည္း မစြမ္းသာ
ရင္ထဲမွာက လမင္းေပ်ာက္
မင္းဟာလည္း ငါ့နတ္သမီး မဟုတ္ျပန္
မွန္ကန္ေသာ သစၥာလည္း
ပစ္ခြာ ထြက္ေျပး
အေ၀းႀကီးဆိုေပမယ့္
ငါ့ေရွ႕မွာ မင္းရပ္ေနတုန္းပဲေလ။

ေပ်ာ္စရာေန႕တဲ့လား

ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတဲ့ေန႕
ဘယ္ေန႔ပါလိမ့္
ျပကၡဒိန္မွာ ရွာမေတြ႕
ေရြ႕လ်ားမႈ နိယာမ မွာလည္း မရွိ
အသိေတြကလည္း မႈန္၀ါးလို႕
ေထြျပားတဲ့ စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္
ငါ့ကို တုပ္ေႏွာင္ေနတဲ့
တစ္ေခ်ာင္းေသာ ႀကိဳးကို ျဖတ္
ေရွ႕ဆက္ရမယ့္လမ္းကို ဟန္နဲ႔ ေလွ်ာက္
ဒူးေတာ့ မေထာက္ပါဘူး
ရူးမေလာက္လည္း ျဖစ္ခဲ့တာမွ မဟုတ္တာ
ေပ်ာ္စရာ ဆိုတာ အေဖာ္ရွာမွ
ျဖစ္ရမွာတဲ့လား
ငယ္ခ်စ္ရာ။

ခ်စ္ေသာ ဇနီးသို႕ လြမ္းခ်င္း

ခ်စ္သူေရ......
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
လြမ္းမိေနဆဲပါပဲ။

ဟိုးတုန္းက အခ်ိန္ေတြဆို
ေပ်ာ္စရာ ေဆြအေပါင္းနဲ႕
ဒို႕ေတြ ေကာင္းေကာင္း ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတာေပါ့။

ခုေတာ့လည္း.....
အတိတ္ဆီ ျပန္မသြားႏိုင္တဲ့
အခ်ိန္ရထားႀကီးက
အသာစီးရေနၿပီေလ။

အနာဂါတ္မွာ
ကိုယ္တို႕ရဲ႕ ဘ၀သာယာဖို႕
အထာမက်တဲ့ အရပ္မွာ
အလြမ္းဇာတ္ပဲ ကေနရဦးမယ္။

ရိုင္းတဲ့ စကား

စကားေျပာ ရိုင္းတဲ့သူေတြကို ဒီစင္ကာပူမွာ ေတြ႕ေနရတာေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ လူမ်ဳိးမတူ စရိုက္ကဲြျပားက်ေတာ့ နားေထာင္ရတာ အင္မတန္မွ ရိုင္းပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က်ေတာ့ အက်င့္ပါေနလို႕ စကားေျပာ ရိုင္းပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ႀကံဳရတဲ့ သူေတြထဲက တစ္ခ်ဳိ႕အေၾကာင္းေလးေတြ ေျပာျပပါ့မယ္။
၁။ ကၽြန္ေတာ့ သူေဌး စင္ကာပူ တရုတ္
စကားေျပာရင္ WTF ကို ထည့္ေျပာတတ္တယ္။ နားေထာင္ရတာ သူတို႕အတြက္ ဘာမွ မဆန္းေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့လို လူအတြက္ကေတာ့ ဒီလူ ေတာ္ေတာ္ ရိုင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ စကားေျပာရင္ ဆဲတာ ဆိုတာ ေတြ မပါေအာင္ အထူးသတိထားၿပီး ေျပာပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ တအားစိတ္ဆိုးမွသာ ဆဲဆိုမိတာပါ။
၂။ ကၽြန္ေတာ့ အလုပ္သမားေတြ...
စကားေျပာရင္ အင္း အင္း နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ရိုင္းတဲ့ကုလားေလးေတြ
၃။ အင္း သူကေတာ့ ဗမာ ပဲ...
သူကလည္း စကားေျပာရင္း အင္း အင္း နဲ႕။
ဆရာႀကီးေလသံ အၿမဲ ဖမ္းတတ္တယ္။ လူၾကည့္ေတာ့ လက္မေလာက္ေလး... အသက္ေျပာတာပါ။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ရိုင္းရိုင္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုး ပါတ္သက္တဲ့ သူေတြကိုေတာ့ ယဥ္ေက်းေစခ်င္တယ္။ စကားေျပာရင္ ဟုတ္ကဲ့ ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ အနည္း ဆံုးေျပာသင့္တယ္။ ေျပာလိုက္ရင္ ဘာလဲ ဆိုတာမ်ဳိး ၊ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုတာမ်ဳိး လာေျပာရင္ နားရင္းသာ ပိတ္တီးခ်င္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါဟာလည္း ခ်စ္လို႕ ဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြဟာ ယဥ္ေက်းလိမၼာ ခ်စ္ခင္စရာ ေကာင္းတယ္ ဆိုတာပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။
ဒါဟာလည္း ကၽြန္ေတာ့ ရဲ႕ အတၱ တစ္ခုေပါ့ေနာ္။
ဘာပဲ ေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အခ်စ္မပ်က္ပါဘူး။ ကိုယ့္သားသမီးေတြ ညီညီမေတြကို ယဥ္ေက်းတဲ့ စရိုက္ေလးေတြ ရွိေစခ်င္တာပါ။ ဒါကလည္း သူတို႕ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ လိမၼာ ယဥ္ေက်းတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေစခ်င္လို႕ပါပဲ။

စကားေျပာေကာင္းတဲ့ လူ

ကၽြန္ေတာ္ အျမင္ကပ္ဆံုးက စကားေျပာေနရင္းနဲ႕ ကိုယ့္စကားကို အာရံုမထားပဲ သူေျပာခ်င္တာကို ၀င္ေျပာတတ္တဲ့သူမ်ဳိးကိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့ ပါတ္၀န္းက်င္မွာကို ဒီလုိ လူမ်ဳိးေတြ ေတြ႕ေတြ႕ ေနရတယ္။ တကယ္ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕စရာပါပဲ။ ကိုယ့္စကားႏြားရ ဆိုတဲ့လူမ်ဳိးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ Speaker ေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။ Good Listener ျဖစ္မွသာလွ်င္ Good Speaker တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အရင္ႏုစဥ္တုန္းက ဒီလို ၀င္၀င္ ေျပာတတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့ ကို ေကာင္းေကာင္းေလ့က်င့္ ေပးသြားတာက ကၽြန္ေတာ့ ေယာကၡမ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့အေမ ပါပဲ။ အသက္ႀကီးလာတဲ့ အခါမွာ သူတို႕မွာ အဓိက လုိအပ္တာက သူတို႕ ေျပာတာကို စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ နားေထာင္ေပးတတ္တဲ့သူကိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူမ်ားေျပာတာကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ နားေထာင္ေပးတတ္တဲ့ အက်င့္ကို ဒီမိဘေတြဆီက ရရွိလာတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ Network Marketing ကို လုပ္ေတာ့ ဒီအက်ဳိးေက်းဇူးကို ေကာင္းေကာင္း ခံစားလိုက္ရတယ္။
စင္ေပၚမွာ စကား ေျပာ ဖို႕ဆိုတာ သာမာန္လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ မလြယ္ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ ေျပာဘူးတဲ့ သူမွ သိတာပါ။

အိမ္ေတာ္ကၽြန္

စီးေတာ္ျမင္းတစ္ေကာင္နဲ႕
ကၽြန္ရင္းတစ္ေယာက္
ခရီးၾကမ္းတစ္ေခါက္ ထြက္ၾကတယ္။

ေသာင္ကမ္း မသိေပမယ့္
ေယာင္ယမ္းကာလည္း မညည္းပါဘူး
အထူးတလည္ ေျပာစရာမလိုေအာင္
ေရဘူးေတာင္ ေဆာင္လာေသးတာပဲ
ေ၀းရင္လည္း ဒီတစ္သက္ပဲေပါ့။

သံသရာအတြက္

ကဗ်ာေတြ အသက္သြင္းရင္းနဲ႕
ငါ့လိပ္ျပာလည္း အေတာင္ တစ္ဖက္ က်ဳိးခဲ့ၿပီ
ဒီခရီးရွည္ ကို နီးသတဲ့လား။

ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြ တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့
အတိတ္ရဲ႕ ညေနေစာင္းမွာ
မာယာေတြနဲ႕မင္းကို ရူးသြပ္မိတာ
တစ္သက္စာ အမွားတစ္ခုပဲလား။

လြမ္းပံုျပင္ေတြလည္း ျမက္ခင္းစိမ္းရဲ႕တစ္ဖက္မွာ
ယိမ္းႏဲြ႕ႏဲြ႕ ရီေ၀မူး
အနီေရာင္ တိမ္တိုက္ေတြရဲ႕ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္
ယဲ့ယဲ့ေလး ၿပံဳးပန္းတစ္ပြင့္နဲ႔
သခင္ရဲ႕ အေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခစားေနေလတယ္။

ပ်ဳိျမစ္ျခင္းေတြကို တုိက္စားသြားတဲ့
ငါ့ရဲ႕ လက္ပတ္နာရီေလး
ေ၀းေ၀းကေန ငါ့ ကို ၿပံဳးျပတယ္
တကယ္ေတာ့ သူမမွားပါဘူးတဲ့
ဟုတ္ပါရဲ႕ ....
ဒါေတြဟာ သံသရာတစ္ခုေပပဲ
ဖန္တစ္ရာေတတဲ့
ငါ့ရဲ႕ နိမိတ္ေတြပဲေလ။

ဆယ့္သံုးနဲ႕ ငါ
အခါခါ ေျပာဘူးပါတယ္
မူးကိုလည္း ျမစ္ ငါ ထင္လို႕လား
အႏွစ္မပါတဲ့အရာေတြ ရင္ဘက္ကို ေဖာက္ၿပီးဆင္း
မင္း အတြက္ေတာ့ ငါမွ မဟုတ္တာ
ေသခ်ာတာကေတာ့
ေရေတြ ေကာင္းကင္ကို ျဖတ္တက္ေနတယ္။

ညီထြဋ္ကေတာ့ ေျပာတုန္း
အားလံုးၿပီးဆံုးသြားၿပီတဲ့......
တကယ္ ၿပီးမၿပီးကိုေတာ့
ေကာင္းကင္ကုိ ေမာ့ၾကည့္ေလ
ေနမင္းႀကီးက ငိုေနတာ
ဒီ တစ္ခါတည္းမွ မဟုတ္တာ
ဒါသံသရာ အတြက္တဲ့။

ေနာက္ထပ္ ႀကံဳဦးမယ့္ ေန၀င္ခ်ိန္

ဒီေန၀င္တာ ေနာက္ထပ္ႀကံဳဦးမယ္ ဆိုတဲ့
ကိုငွက္ရဲ႕ သီခ်င္းေလးနဲ႕
စီးဆင္းရာ ေလတစ္ေၾကာမွာ
ေမ်ာပါရင္း ရုိက္ခဲ့
ထိခိုက္မိခဲ့ ရင္ႏွလံုး
အၿပံဳးတုေလးေတြ ဖန္ဆင္း
ကံကိုလည္း အျပစ္မျမင္ပါဘု
အရင္းကိုလည္း မစစ္ခ်င္
၀င္လာမိ သံသရာ အမွား
ထားခဲ့ အတိတ္ ႏွလံုးအိမ္ထဲ
ဒီေန၀င္တာပဲ လြမ္းမိတယ္။

မေန႕က ခံစားခ်က္

မေန႕ကတည္းက ေရးခ်င္ေနတာ...
အခ်ိန္မရတာနဲ႕ ဒီေန႕မွ ေရးလုိက္ရတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ သတင္းေကာင္းေတြ ၾကားရလို႕ ၀မ္းသာလိုက္တာ
မ်က္ရည္ေတြေတာင္ လည္လို႕။
ျမန္မာျပည္မွာ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို တကယ္ သြားေနၿပီလို႕ပဲ ယံုေနခ်င္တယ္။
ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႕လြတ္လာတာ တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္ပဲ အက်ဳိးရွိပါတယ္။
မာန္မာနေတြ ခ်ထားတဲ့ ဦးခင္ညြန္႕ကိုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕႔ ေပါင္းၿပီး တိုင္းျပည္အတြက္
ေကာင္းရာေကာင္းက်ဳိး ကို လုပ္ေစခ်င္တယ္။
ဘယ္ပဲေျပာေျပာ သူ႕လက္ထက္မွာတုန္းက ႏိုင္ငံတကာမွာ ၀င္ဆန္႕ခဲ့တာ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ဘူး။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ခဲ့တာေတြလည္း နည္းမွ မနည္းပဲ။
သူ႕လက္ေအာက္က တစ္ခ်ဳိ႕ေတြရဲ႕ မေကာင္းမႈေၾကာင့္ သူလည္း ခံစားခဲ့ရတာပါပဲ။
ဒီမိုကေရစီိကုိ ေၾကြးေၾကာ္ၿပီး မေကာင္းတာ လုပ္ေနတဲ့သူေတြလည္း နည္းမွ မနည္းတာ။
ငါးခုန္းမ တစ္ေကာင္ေၾကာင့္ေတာ့ တစ္ေလွလံုး မပုပ္ေစခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
တိုင္းျပည္ကို ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ပဲ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြရဲ႕ အႏွိမ္ခံ မဟုတ္ပဲ ရင္ေဘာင္တန္း ေနတာကိုပဲ လိုခ်င္မိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕လို သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာ အလုပ္ထြက္လုပ္ၿပီး မိသားစုနဲ႕ခဲြခြာေနရတဲ့သူေတြအဖို႕ ခံစားရခ်က္ေတြက
မနည္းမေနာပဲကိုး။
အားလံုးကို ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
သက္၀င္း

Friday the Thirteen

ကၽြန္ေတာ္ အႀကိဳက္ဆံုး ဗီဒီယိုက Friday the Thirteen....
ဒီေန႕ မွာ ICA မွာ PR သြားတင္တယ္။
စာရြက္စာတမ္း မျပည့္စံုလို႔ ေနာက္ထပ္ ရက္ခ်ိန္း ေပးလိုက္ျပန္တယ္။
......
ဒီေန႕ အိမ္က ညီမေလး ရဲ႕ ေမြးေန႕.......
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလို႕ပဲ ဆုေတာင္းေပးႏိုင္တယ္။ သူ႕မွာလည္း သူ႕အပူနဲ႕သူဆိုေတာ့.....
......
ႏွစ္ရက္ ရွိၿပီ ကဗ်ာ မစပ္ႏိုင္တာ.....
ေခါင္းေတြလည္း ထူပူေနတာပဲ......
ဒီေန႕လည္း ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ ေန႕စဲြ တစ္ခုပါပဲ။

စိတ္ဓါတ္က်မိတဲ့ ေန႔စဲြ ထဲက တစ္ေန႕

အသက္ ၄၀ ကို စတင္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ သားဆိုး တစ္ေယာက္ ခုခ်ိန္ထိ အေမ့ရင္ခြင္ကို တမ္းတတုန္းဆိုတာ ဘယ္သူ ယံုႏိုင္မွာလဲ။ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့တဲ့ အေမ့ရဲ႕ ရင္ခြင္ကို ဘာနဲ႕မွ အစားထိုးလို႕ မရခဲ့ပါဘူး။ ခုခ်ိန္ထိ စိတ္ေတြ ေထြျပားေနတဲ့ အေမ့ရဲ႕ သားဆိုးဟာ လူေတြနဲ႕ ေ၀းရာကိုပဲ ထြက္ေျပးခ်င္ေနမိတယ္။ ကိုယ့္မိသားစု အေပၚမွာလည္း ခုခ်ိန္ထိ တာ၀န္ မေက်ပြန္ႏိုင္ေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဇယားရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ အသက္ ၅၀ ကို ျပည့္ဖို႔ ၁၀ ႏွစ္ပဲ လိုေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာမႈကို ခုခ်ိန္ထိ မရရွိေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ပင္ပန္းလွၿပီ။
ဟိုးတုန္းကလို ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြကို တမ္းတ မိေနဆဲ။
အပူအပင္ မရွိခဲ့တဲ့ ကေလးဘ၀ကို ျပန္လိုခ်င္ေနမိၿမဲ။
ကဗ်ာေတြကလည္း အသက္မဲ့ေနခဲ့ပါၿပီ။

ကိုေန၀င္းေမာင္ သို႕

သုဂတိမွာ ေကာင္းေစဘို႕
ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းဆု ျပဳပါတယ္
သူ ထုဆစ္ခဲ့တဲ့ ရုပ္လံုး
အကုန္လံုး မေပၚေတာင္
အရႈပ္ေဘာင္ကို ေက်ာ္လာတာ
လူတကာ သိၾကပါတယ္။

ဆရာ့အေၾကာင္း
တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းေလး
အေကာင္းေတြမသိ
အမုန္းေတြနဲ႕ ၿငိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္
လူမသိ သူမသိ
ေ၀ဒနာ ထိ ခဲ့တာေတြ
ခုေတာ့ေလ
ကိုေန ေရ...
ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းမိပါေရာ့လား။

ခ်ဳိး နဲ႔ ခါခ်ဥ္

တရားမွ်တျခင္းနဲ႕
ဘာတဲ့.....
ဒါေတြက စာသားေတြပါ
ကဗ်ာေတာ့ မဟုတ္ဘူး
အရူးလုပ္ မခံရပါေစလို႔ပဲ
ေ၀ဒနာရႈရင္း
ဆုေတာင္းတယ္။

ဘာတဲ့ ဘာတဲ့
ႀကိဳးစားပါမယ္တဲ့လား
ၾကားရဖန္ မ်ားလာေတာ့လည္း
ရိုးေတာ့ ရိုးေနပါၿပီ
ဘ၀နဲ႕ ခ်ီလာၿပီကိုး
အတိုးေပၚ အတိုးဆင့္
ရင္နင့္ခဲ့ရတာ
ငါ တစ္ေယာက္တည္းမွ မဟုတ္ပဲ။

ဘာဗ် ဘာဗ်
ႀကိဳးစားၾကပါလားတဲ့လား
ဘယ္လိုမ်ား ႀကိဳးစားရပါ့
ခ်ဳိး(ဂ်ဳိး) တစ္ေကာင္
အေတာင္ေတြ က်ဳိးေနတာ
မျမင္တာ ခင္ဗ်ားေလဗ်ာ။

သူ႕လက္ထဲမွာ
ဘာရွိတာတုန္း
အဲဒါႀကီးနဲ႕သာ ႀကံဳးလိုက္ရင္
ရွင္ေနမင္းေတာင္ မျမင္ရတဲ့
ဘ၀ ဆိုတာ ႀကီး ေပ်ာက္ကြယ္မွာေလ။

ဘယ္လို ဘယ္လို
ခင္ဗ်ားကိုေတာ့ မထိရဲ
အဲဒါပဲေလ က်ဳပ္ေျပာတာ
ကမၻာမွ မေက်ာ္တဲ့ငနဲ
ေလာကထဲမွာ ေပ်ာက္ကြယ္လို႕လည္း
ကိုယ္ကလဲြလို႕
သူပဲသိမွာ
ခါခ်ဥ္ေကာင္ပါကြာ။

သမိုင္း ရိုင္း

အံႀကိတ္ ငံု႕ခံ
အားတန္လည္း မာန္ေလွ်ာ့
အသံေတြ တိတ္
ႀကိတ္ ငိုေၾကြးေပါ့
မင္း ေရးခဲ့တဲ့ သမိုင္း
ရိုင္းကာမွ ရိုင္းေတာ့
အႏိႈင္းမဲ့မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးကြ။

ပစၥဳပၸန္မွာ
မင္းသာ ခံေပေရာ့
ေနာင္ေတာ့ အနာဂတ္
လာေတာ့ လာမွာေပါ့
ေဟာ့သြမ္းမိခဲ့ မိုက္တစ္ခါအမွား
ခံစားရ တစ္သက္
ငါ ရွက္လွခ်ည္ရဲ႕။

ကိုယ္ခ်င္းစာလို႕လည္း
မနာတတ္ၾကသူေတြအတြက္
ငါ နံရံကိုသာ လက္သီးနဲ႕ထိုး
ဒီအက်င့္ဆိုးနဲ႕
မခ်င့္မရဲသာ ငိုမိ
ငါ သတၱိေတာင္ မရွိေတာ့ဘူး။

ေၾကြအံ ပစ္တဲ့အခ်ိန္
ကိုယ္ သိမ္ငယ္စိတ္ေပ်ာက္
မိုးေလာက္ ျမင့္မတ္
ေမွ်ာ့္လင့္ခ်က္ တိမ္ေတာင္
ေယာင္မွား အမိုက္
ခိုက္တံ့ခဏ
ေနာင္တ ရျပန္ တစ္ခါေပါ့။

အညံ့ပန္း

အညံ့ပန္းဆိုတာ ရွိတယ္
ရင္ထဲထိ မျငိေပမယ့္
အသိတရား ကြာတဲ့အခ်ိန္
ေမွးမိန္တဲ့ အလင္းေအာက္မွာ
ရွာႀကံ သံုးတတ္ၾကေလရဲ႕။

အညံ့ပန္းဆိုတာ ရွိတယ္
မရွိခဏ ဆိုၿပီးေတာ့
အသိတရား ျငိတဲ့အခ်ိန္မွာ
မာယာ စကားလွလွေလးေတြနဲ႕
စြန္႕ထားၾကျပန္ ေလရဲ႕။

အညံ့ပန္းဆိုတာ ရွိတယ္
၀မ္းနည္းမႈကိုလည္း မျပတတ္
၀မ္းသာရမွာကိုလည္း မစြမ္းသာ
သူ႕၀မ္းနာ သူသာသိသမို႕
ေမ့လိုက္ဖို႕ပဲ ေတြးမိတယ္။

အေလာကထဲက ငါ

နာရီရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ
ႏွလံုးသား အတုကို ဖန္တီး
ကမၻာအျပားႀကီး ေအာက္မွာ
သမုဒၵရာ ရွိတယ္။
သုညေတြ တန္းစီ
အရႈံးေတြနဲ႕ ရီေမာ
အေလာကမွာ လူအတုေတြ
အိပ္မက္အတုေတြ ဖန္တီးေနေလရဲ႕။
ငါ့ အတြက္ တုန္လႈပ္စရာ
ေရေတြ ေပ်ာက္ကြယ္တဲ့ခဏ
ခဏပါေနာ္
ေမာတယ္ လို႕ေတာ့ မေျပာလိုက္ပါနဲ႕
ငါလည္း ေမာတာပါပဲ။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္စံု
ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြ ရပ္
အသက္ေတာင္ ရႈခ်င္စိတ္မရွိဘူး
ငါ ရူးခ်င္ေနမိၿပီ။

Love လား.... ဒါမွမဟုတ္... Lust လား

ဒါကို တစ္ခ်ဳိ႕က LOVE တဲ့
တစ္ခ်ဳိ႕က်ေတာ့ LUST တဲ့
ခင္ဗ်ားကေကာ...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
LOVE ကိုပဲ ယံုတယ္
LUST ဆုိတာ အႏွစ္မရွိတဲ့အရာ
တဏွာကိုသာ မက္ရင္
သံစဥ္ေတြလည္း ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ေပဘူးေလ
ရာဂ အေမွာင္ကို သင္ တြန္းလွန္ႏိုင္မွ
ခ်စ္ျခင္းအလွကို ရွာေတြ႕မွာေပါ့
သမီးရည္းစား အခ်စ္
လင္မယား အခ်စ္
ဒီအျဖစ္ေတြကို သံေယာဇဥ္နဲ႕သာေပါင္း
မဂၤလာေတြ ခေညာင္းလိမ့္မယ္
တဏွာနဲ႕ ရာဂကို ေမာင္းထုတ္
အလုပ္နဲ႕သာ သက္ေသျပလိုက္ပါ
ဖြင့္ဟေျပာေနမွသာ
ခ်စ္တာ မဟုတ္ပါဘူး
ဆူးစူးေနတဲ့ ႏွလံုးသားကို
ဓါးနဲ႕သာ ျဖတ္ထုတ္လိုက္
Life ဆိုတာ တုိတိုေလးပါ။

တေစၦ ရဲ႕ ငိုေၾကြးသံ

တေစၦ ရဲ႕ ငိုေၾကြးသံ
ေကာင္းကင္ယံမွာ ျပန္႕က်ဲလ်က္
အသက္ငင္ေနတဲ့ နာရီ
ရင္ဘက္ထဲက ေဖာက္ထြက္
အရွက္တရား တဲ့......

အရိုးတြန္သံေတြ ၾကားေနရတယ္
ေျမာက္ပိုင္းက ဆိုလား
သမိုင္းကို ရိုင္းေစခဲ့သူေတြ
တိုင္ႀကီးေတြ ေ၀ဆာေနတဲ့
ဒို႕ေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္ကိုမွ မေထာက္
သေဘာက္မသားေတြ.......

အမ်ဳိးဂုဏ္ေၾကာင့္ပါတဲ့
ညအေမွာင္မွာ လူေကာင္းဆိုတဲ့သူေတြက
ဆံုးမ ၾကျပန္တယ္
ဟယ္... ငမိုက္သား
ႏွလံုးသား မရွိတဲ့တရားနဲ႕
အရွိကို မျမင္ၾကဘူးလား
သင္ဟာ လူသား မဟုတ္ေတာ့ဘူး........

နင့္ဘ၀ နင္သာ အဓိက
ငါ ရွိေနၾကတာလား
အဲဒီ့ ငါ
ေသတဲ့အခါ မင္းယူသြားပါ
နားထဲမွာ ဆူေ၀
တေစၦ ရဲ႕ ငိုေၾကြးသံ
တဖန္ ျပန္ၾကားေနရတယ္
ခံစား မိရဲ႕လား........

Sympathy

Sympathy တဲ့....
တကယ္ ရွိလို႕လား ဒီစကား
နားရွိလို႔သာ ၾကားမိတယ္
တကယ္ဆိုရင္ တစ္ဖက္သက္
ငါ့ဘက္ကိုလည္း လွည့္ၾကည့္ၾကပါဦး
နားလည္မႈ ပီတိတစ္ခုေလာက္
ငါ ေသာက္သံုးပါရေစ။

အရႈပ္ေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္

ဒီေန႕ေတာ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေတာင္ မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ရႈပ္လိုက္တဲ့ အလုပ္ေတြ
ကြန္ပ်ဴတာေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မကိုင္ရဘူး။
ေခါင္းေတြလည္း မူးေနၿပီ။
လူလည္း အေပၚတက္လိုက္ ေအာက္ဆင္းလိုက္နဲ႕
ေတာ္ေတာ္ ၿပိဳင္းေနေပါ့။
အိပ္ေရး မ၀တာလည္း ၾကာေပါ့။
အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

တိတ္အေႏွာင္း

သံစဥ္ ေရာယွက္
ေတးသီငွက္...
ျမင္လႊာ အရိပ္
ေႏွာင္းအတိတ္...
သံစဥ္အရိပ္
ေႏွာင္းအတိတ္ေတးသီ
က်စိတ္ေတြ ဒီေရအလား
တိုးလို႕သာပြား...
..........
ဒီလိုသာ ကာရန္ကိုက္ေရးမွ
ကဗ်ာက ျဖစ္မွာတဲ့လား
သံစဥ္ၾကားရာ
လိုက္ပါစီးေမ်ာမွ
ႏွလံုးသား လွသတဲ့လား
အမွန္ ဘ၀ဆိုတာကေတာ့
သံသရာ ပင္လယ္ေၾကာမွာ
လိုက္ပါေမ်ာရင္း
ေမာၿပီးရင္းသာ ပိုေမာ
အေဟာသိကံလည္း
ႀကံဖန္ေျပာၾကေလရဲ႕
အဖန္ဖန္လည္း ေႏွာၾကေလသတဲ့
မင္းရဲ႕ သံစဥ္လိုေတာ့
နား၀င္ခ်ဳိႏုိင္မယ္ ထင္ဘူး
ရင္က တိတ္အေႏွာင္းကိုလည္း
ေနာင္တ ဆိုတာ မရွိစေကာင္းေပမို႕
က်စိတ္တို႔ ရင္ ၀င္ မတိုးခင္
ေမ့လိုက္ခ်င္ရဲ႕။

ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ အိပ္မက္

မ်က္ရည္တစ္စက္
ငါ့ေျခေထာက္ေအာက္ ေပါက္ကနဲက်
ဒူးမေထာက္ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္
ညြတ္က်သြားျပန္ေပါ့။
ႏွလံုးေသြးတစ္စက္
ရင္ဘက္ကေန ေဖာက္ထြက္
မင္း ေရွ႕ေမွာက္
တစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္ျပန္ေပါ့။
အိပ္မရတဲ့ ညေတြ
မ်ားလြန္းလွခ်ည္ရဲ႕
ငါ့မ်က္ခြံေတြ ေလးလံလွၿပီ
လူေတြဆီက ေျပးထြက္ခဲ့ရျပန္ေပါ့။
လက္ညိွဳးေပါင္း တစ္ေထာင္
မ်က္လံုးေပါင္းက မေရႏိုင္
ငါ့ကြယ္ရာမွာ ေမးေငါ့
တစ္ခ်ဳိ႕ကလည္း သနားၾကေလရဲ႕
ေနမင္း အေနာက္ကထြက္ျပန္ေပါ့။
သံေယာဇဥ္ သမုဒ္တစ္စင္း
ျဖတ္သန္းရင္းနဲ႕ ေက်ာ္ျဖတ္
ေရေတြလည္း ငတ္လွေပါ့။
ကာရန္မပီေတာ့ေပမယ့္
ကဗ်ာေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရဲ႕
ရင္တြင္းပူ ေ၀ဒနာေတြကို
ေဖြရွာႏိုင္ ၿမိဳင္တစ္ေက်ာမွာ
ငါ... ရူးလွေပါ့။