Thursday, January 12, 2012

စိတ္ဓါတ္က်မိတဲ့ ေန႔စဲြ ထဲက တစ္ေန႕


အသက္ ၄၀ ကို စတင္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ သားဆိုး တစ္ေယာက္ ခုခ်ိန္ထိ အေမ့ရင္ခြင္ကို တမ္းတတုန္းဆိုတာ ဘယ္သူ ယံုႏိုင္မွာလဲ။ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့တဲ့ အေမ့ရဲ႕ ရင္ခြင္ကို ဘာနဲ႕မွ အစားထိုးလို႕ မရခဲ့ပါဘူး။ ခုခ်ိန္ထိ စိတ္ေတြ ေထြျပားေနတဲ့ အေမ့ရဲ႕ သားဆိုးဟာ လူေတြနဲ႕ ေ၀းရာကိုပဲ ထြက္ေျပးခ်င္ေနမိတယ္။ ကိုယ့္မိသားစု အေပၚမွာလည္း ခုခ်ိန္ထိ တာ၀န္ မေက်ပြန္ႏိုင္ေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဇယားရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ အသက္ ၅၀ ကို ျပည့္ဖို႔ ၁၀ ႏွစ္ပဲ လိုေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာမႈကို ခုခ်ိန္ထိ မရရွိေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ပင္ပန္းလွၿပီ။
ဟိုးတုန္းကလို ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြကို တမ္းတ မိေနဆဲ။
အပူအပင္ မရွိခဲ့တဲ့ ကေလးဘ၀ကို ျပန္လိုခ်င္ေနမိၿမဲ။
ကဗ်ာေတြကလည္း အသက္မဲ့ေနခဲ့ပါၿပီ။

No comments:

Post a Comment