မ်က္ရည္တစ္စက္
ငါ့ေျခေထာက္ေအာက္ ေပါက္ကနဲက်
ဒူးမေထာက္ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္
ညြတ္က်သြားျပန္ေပါ့။
ႏွလံုးေသြးတစ္စက္
ရင္ဘက္ကေန ေဖာက္ထြက္
မင္း ေရွ႕ေမွာက္
တစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္ျပန္ေပါ့။
အိပ္မရတဲ့ ညေတြ
မ်ားလြန္းလွခ်ည္ရဲ႕
ငါ့မ်က္ခြံေတြ ေလးလံလွၿပီ
လူေတြဆီက ေျပးထြက္ခဲ့ရျပန္ေပါ့။
လက္ညိွဳးေပါင္း တစ္ေထာင္
မ်က္လံုးေပါင္းက မေရႏိုင္
ငါ့ကြယ္ရာမွာ ေမးေငါ့
တစ္ခ်ဳိ႕ကလည္း သနားၾကေလရဲ႕
ေနမင္း အေနာက္ကထြက္ျပန္ေပါ့။
သံေယာဇဥ္ သမုဒ္တစ္စင္း
ျဖတ္သန္းရင္းနဲ႕ ေက်ာ္ျဖတ္
ေရေတြလည္း ငတ္လွေပါ့။
ကာရန္မပီေတာ့ေပမယ့္
ကဗ်ာေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရဲ႕
ရင္တြင္းပူ ေ၀ဒနာေတြကို
ေဖြရွာႏိုင္ ၿမိဳင္တစ္ေက်ာမွာ
ငါ... ရူးလွေပါ့။
No comments:
Post a Comment