အိပ္စက္ျခင္းေတြ
ဖန္တီးလို႕မရတဲ့
ညတစ္ည.....
လ ကလည္း မသာ
ၾကယ္ကလည္း ေပ်ာက္
အရက္ေတြ ေသာက္ၿပီး
မညည္းပဲ အိပ္ၾကည့္တယ္.....
ေဆးလိပ္ေတြလည္း ဖြာ
တစ္လိပ္ၿပီးတစ္လိပ္
ငါ့ရဲ႕နိမိတ္ေတြ ဖမ္းၾကည့္တယ္
အတိတ္သာ ရွိတယ္
အနာဂတ္က ေပ်ာက္
ပစၥဳပၸန္မွာ တစ္ေထာက္နား
ငါ ခဏေလာက္ အိပ္ပါရေစ......
သီခ်င္းသံေတြလည္း
နားစည္မွာ တိုးမေပါက္
ေယာက္ယက္ခပ္ေနတဲ့
အေတြးစ ေ၀ဒနာ
ငါ ဘာနဲ႔ ရႈရမွာလဲ
အတိတ္ကိုသာ တမ္းတမိတယ္.....
ဟိုးအရင္ ငါ့ရဲ႕ အတိတ္
မာနေတြ တံခြန္လိုထူၿပီး
လူဆိုရင္ ဗိုလ္မထားခဲ့တာ
ခုမွ ဘာလို႔ ၀ဇီပိတ္
ႀကိတ္လို႔သာ ေနပါလိမ့္......
မခံခ်ိ မခံသာ
ကံၾကမၼာသာ ယိုးမယ္ဖဲြ႕ေစခဲ့တဲ့
ေမာဟေတြ ေပးတဲ့ည
ငါ အိပ္စက္လို႔ မရတာ
အခါခါလည္း ရွိခဲ့ၿပီ......
ရင္ထဲမွာ ေဒါသ မီးေတာင္
ေလာင္ကၽြမ္းရင္း ျဖတ္သန္း
ျဗန္းကနဲ သာ ငါ့ ရင္ေပါက္ကဲြ
အလဲအကဲြ ေတြပဲ ႀကံဳျပန္တယ္......
ေတာက္......
ဒီမွာ တစ္ေခါက္ေလာက္ပါ
ငါ့မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္စမ္းပါ
ငါ ဟာ အေပါစား မဟုတ္ဘူး
ေျပာသမွ်ကို သည္းညည္းခံေပမယ့္
ငါ အႀကံအဖန္ မဟုတ္ဘူး
မင္း လုပ္သမွ်ကို လည္ေထာက္စင္းခံေပမယ့္
ငါ ေက်ာက္ရုပ္မဟုတ္ဘူး.......
သနားတတ္တဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားကို
ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ စားသံုးပါ
အလကားေတာ့ အျဖစ္မခံပါနဲ႔
ဒါေပမယ့္
ေတာင္းပန္ပါရေစ
ဒီညေလးကိုေတာ့
ငါ့ကို ေပးသနားပါ
အိပ္မက္မွာ ငါ ေပ်ာ္ေနသေရြ႕
ေမ့ေနဦးမယ့္ ငါ့ဘ၀မို႔
ဒီညအဖို႔ေတာ့ တိတ္တဆိတ္
ငါ အိပ္ပါရေစ။
No comments:
Post a Comment